Ik raakte onbedoeld zwanger van mijn eerste kindje. Al snel keek ik toch wel erg op tegen de bevalling. Mijn moeder stelde voor om Malua eventueel als doula bij de bevalling te hebben, of in ieder geval als steun te hebben in het proces er naar toe.
Ik was er in het begin een beetje twijfelachtig over, een doula leek me niet echt iets voor mij.
Ik stelde eigenlijk alles uit. De gedachten over de bevalling het meest. De tijd verstreek en na wat gesprekken met mijn vriendin besloot ik om me toch open te stellen voor Malua.
Als ik nu terug denk aan de weg naar de bevalling en de bevalling zelf ben ik zo blij en dankbaar dat ik Malua toch naast mij had. Zonder haar had ik het niet voor elkaar gekregen op de manier zoals het uiteindelijk is gegaan.
Ik heb voor de bevalling veel gehad aan de gesprekken die we hebben gehad over positieve en negatieve gedachten, en over het toelaten van alles wat ik voel en denk, om me op die manier open te kunnen stellen voor de bevalling.
Het was zeker geen makkelijke bevalling, het duurde erg lang en ik had pijnlijke rugweeën. Ik vond het prettig dat toen ik toch besloot naar het ziekenhuis te willen voor pijnbestrijding, Malua daar compleet achter stond.
Mijn vriendin en moeder waren ook bij de bevalling, maar toch heb ik op een andere manier meer aan Malua gehad. Ze was er wanneer het nodig was, en heeft me vooral aan het eind en met het persen enorm geholpen. Ik heb mede aan haar te danken dat ik uiteindelijk geen keizersnede heb gehad. Met haar innerlijke kracht heeft ze me gesteund en heb ik de uiterste kracht in mijzelf naar boven kunnen halen!
Daarvoor ben ik Malua eeuwig dankbaar.
Ik hoop dat je nog veel bevallingen mag meemaken. Ze hebben een hele goeie lieve en vooral zorgzame doula aan jou!
Xxx Noëlle.