Waar ligt nu je voorkeur dat je gaat bevallen? Ik kijk de groep rond en wacht de antwoorden af. “In het ziekenhuis, daar heb je alles bij de hand.” “In het ziekenhuis, dat is toch niet meer van deze tijd, thuis bevallen” “In het ziekenhuis, dan heb je de rommel mooi niet thuis!” “Thuis… wij zouden graag thuis willen bevallen.” “Nee, wij ook in het ziekenhuis, dat is toch veel veiliger.” “Wij weten het nog niet. Ik denk ziekenhuis, maar misschien ook wel thuis.” Verloskundigen vragen vaak al tijdens één van de eerste gesprekken: Waar willen jullie bevallen? Hoe kunnen … Lees meer
Tamara is onder controle bij een grote praktijk waar meerdere verloskundigen werken. Wie zal er straks bij haar bevalling zijn? Dat hangt natuurlijk af van wie er dienst heeft. En of ze binnen één dienst gaat bevallen. Oeps… ook dat nog… Gedurende de bevalling kan er ook nog gewisseld worden. Ze moet het natuurlijk zelf doen. Maar gelukkig niet alleen. Als Djoke maar niet komt. Die is zo grof en kan zo kortaf en onvriendelijk reageren. Dat lijkt haar niets bij haar bevalling.
Ciska weet niet waar ze het zóeken moet. Gék makende jeuk heeft ze. In haar handpalmen en onder haar voetzolen. Een ijskoud washandje helpt niet. Ze is al 38 weken zwanger en eigenlijk kan de bevalling elk moment beginnen. Toch maar even de verloskundige bellen. En dan, voor ze het weet zit ze in het ziekenhuis.
Peter en Sandra zijn een gezellig stel. Vanochtend belt Peter me op. De vliezen zijn gebroken, maar er zijn nog geen noemenswaardige weeën. Even ook Sandra aan de lijn. Ja, je voelt de spanning en ook een stukje opwinding. Het moment dat je je kindje in je armen hebt is nu niet meer ver weg! Hoe gaat ze er uit zien? Je hebt er alle vertrouwen in dat de bevalling goed zal gaan.
“Als u doorwerkt bent u de gelukkige!” Alina kijkt verstoord op. Waar gaat dit over? Een enthousiaste kraamverpleegkundige kijkt haar met stralende ogen aan. “Ja, in de kamer hiernaast is ook iemand aan het bevallen. Het zal er om hangen of ú of de mevrouw hiernaast de 2000e baby van dit ziekenhuis krijgt.” De 2000e baby van het ziekenhuis?
Wanneer denk je dat je kindje wat kan voelen? Argwanend kijkt Michiel me aan. Hij is toch niet bij zo’n softe zweverige cursus beland! Dus maak ik het maar heel concreet. Wat zit er eigenlijk tussen jou en je kindje? Tja, dat is alleen de buikwand van de moeder. En wat is dat dan als je het goed bekijkt?
Bob houdt niet van ziekenhuizen en kan niet tegen bloed. Vanwege de tweeling zal de geboorte zeker in het ziekenhuis plaatsvinden. Waar hij dan ook wel weer heel blij mee is, want alleen thuis met Adèle ziet hij ook niet zitten.
Tja, hij kan er op zijn werk wel stoer over praten, maar hij voelt zich nu al machteloos. Stiekem wilde hij dat het nog als vroeger was; de vader ijsberend op de gang en pas binnenkomen als de kleine geboren is. Hij hoeft daar niet zo nodig bij te zijn.
Ergens tijdens de zwangerschap staat Bridget in de keuken. Haar man is in de woonkamer en kijkt TV. Opeens verstijft Bridget. Ze klampt zich vast aan het aanrecht en kan nauwelijks meer ademen. Wat gebeurt er met haar? Wat is dit?
Tijdens de zwangerschapscursus kijk ik de groep rond en vraag wie er al bezig is met een geboorteplan. De reacties zijn net zo verschillend als de zwangeren en hun partners.
“Wat is een geboorteplan?”
“Dat valt toch niet te plannen… je moet het gewoon over je heen laten komen.”
“Heeft dat zin?”
Als ik binnenkom bij Henriëtte en Lucas zie ik meteen hoe smaakvol maar ook strak en netjes hun huis in vooral zwart-witte kleuren is ingericht. “Ja, ik ben nogal precies” zegt Henriëtte, die er met haar gelakte nagels en nette broek erg verzorgd uitziet. Lucas is veel nonchalanter in zijn gebreide pullover met opgerolde mouwen en warrige haar. Als de koffie is ingeschonken vertellen ze wat ze allemaal zelf al aan voorbereiding hebben gedaan. En dat is heel wat. Lees meer